Tulipany to jedne z najpopularniejszych roślin cebulowych charakteryzujące się bogatą gamą barw i mnogością odmian. Aby ich piękne kwiaty ubarwiły wiosną nasze ogrody, trzeba je posadzić jesienią.
Kupując cebule tulipanów wybieramy te o największych rozmiarach, zdrowe, jędrne, bez pęknięć i uszkodzeń mechanicznych. Nie należy kupować cebul miękkich, przebarwionych, z plamami, pozbawionych łusek okrywających, zwiędniętych lub wyschniętych, ze śladami uszkodzeń przez szkodniki i porażenia przez choroby (głównie pleśń i zgniliznę). Nie należy także wybierać cebul z wyrośniętymi liśćmi bądź widocznymi małymi korzeniami. Cebule najlepiej sadzić bezpośrednio po zakupie, zbyt długie przechowywanie może bowiem doprowadzić do ich przesuszenia. Jeśli jednak konieczne jest przetrzymanie, bo cebulki zakupiono zbyt wcześnie, to umieszczamy je w pojemniku przesypując piaskiem, trocinami lub suchym torfem i wstawiamy do chłodnej piwnicy.
Tulipany najlepiej rosną na słonecznym stanowisku w żyznej, wilgotnej, niezbyt zwięzłej glebie próchnicznej z domieszką kompostu lub torfu, o odczynie obojętnym. Należy unikać ciężkich gleb gliniastych i podmokłych. Przed posadzeniem cebul glebę zasila się wolnodziałającym nawozem mineralnym (w dawce około 50 g/m2).
Najlepszym terminem sadzenia tulipanów jest okres między 20 września a 20 października. Zbyt późne sadzenie uniemożliwi cebulkom dobre ukorzenienie się i opóźni kwitnienie. Tulipany sadzi się na głębokość równą 2–3 wysokościom cebul. Polecane jest sadzenie cebul w specjalnie skonstruowanych do tego celu plastikowych koszyczkach – ażurowe dno i ścianki umożliwiają odpływ nadmiaru wody, chronią cebule przed gryzoniami i ułatwiają wyjmowanie cebul z ziemi latem.
Najlepszym terminem sadzenia tulipanów jest okres między 20 września a 20 października. Zbyt późne sadzenie uniemożliwi cebulkom dobre ukorzenienie się i opóźni kwitnienie. Tulipany sadzi się na głębokość równą 2–3 wysokościom cebul. Polecane jest sadzenie cebul w specjalnie skonstruowanych do tego celu plastikowych koszyczkach – ażurowe dno i ścianki umożliwiają odpływ nadmiaru wody, chronią cebule przed gryzoniami i ułatwiają wyjmowanie cebul z ziemi latem.
Na zimę należy je zabezpieczyć przykrywając rabaty ściółką, korą, torfem, słomą, gałązkami świerku lub sosny. Skutecznie ochroni to glebę nie tylko przed głębokim przemarzaniem, ale także przed wysychaniem i zachwaszczeniem. Świerk i słomę zdejmujemy wiosną, natomiast cienką warstwę kory i torfu możemy pozostawić na wiosnę i lato. Jeśli podczas przygotowywania gleby nie zastosowano nawozu wieloskładnikowego, zasilamy rośliny tuż po rozpoczęciu wzrostu i po przekwitnięciu. Dzięki temu uzyskamy dorodne kwiaty i duże cebule.
Po przekwitnięciu tulipanów konieczne jest oberwanie resztek kwiatów. Rośliny należy podlewać do czasu, gdy zaczną zasychać liście. Po zaschnięciu liści cebule należy wykopać, oczyścić, przesuszyć (np. w ażurowym koszyku) i przechować w suchym i chłodnym miejscu. Nie wolno zapomnieć o przeglądaniu cebulek i usuwaniu tych z widoczną pleśnią lub zgnilizną. Cebulki pozostawione w ziemi zakwitną w przyszłym roku i w następnych, ale kwiaty będą coraz drobniejsze i znacznie zwiększy się zagęszczenie roślin.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz